MORG ALFABESİYLE VEDA MEKTUBU

Ben bu yol daha uzun sürer sanmıştım . tek istediğim virajların azalmasıydı .
Yağmur ayağımı kaydırıyor , düşecek gibi oluyorum o zaman.
Bu yol uzun yol, susuzluktan yanaklarım çatlamış , göz pınarlarımda yangın çıkmış , bucaksız yollarda yürüyorum şimdi . Çabuk bitecek gibi görünüyor , oysa ben bu yol daha uzun sürer sanmıştım .
Gündüz vakti heyecandan canı çıkmış bir kadına benzeyiveriyor bedenim .kendine bile ait olmayan acıdan saçları olan , kırmızı rujlu , kırmızı ruhlu bir kadına. Yataklara düşüyorum.
Tepeden seni izliyorum , senin kendini gördüğünden daha yüksek biryerlerden.Işıklar alıyor gözlerimi , midem bulanıyor . Hemen bitsin istermişçesine yollarda görüyorum bizi . Saçlarım beynime batıyor . Saçlarım acıyor . Yol bitiyor . Oysa ben bu yol daha uzun sürer sanmıştım .
Biten yolların ardından bakıyorum , geri dönüşü olmayan sokaklar .
Sesler var , yüzler var , geceler ve kadınlar..
Tanrım ! Deliremiyorum , lütfen bu bir şaka olsun .
Tanrı çoktan çekmiş ellerini bedenimden .Ben daha becerilecek bir hayatım var sanmıştım .
Ağlıyorum . çırılçıplak sorular soruyorsun .

‘Affedersin sevgilim , yatağını ıslattım ..’
‘Ama tanrının bir anda gözlerimi sağanağa çevireceğini nereden bilebilirdim ?’

Boş gözler var , suratımda geziniyor .. Roller ve hesaplar..
Acıktım , karnımı ilaçlar doyuruyor artık .
Yalnızım , yatakta kıvranıyorum . kendi yatağımı da ıslattım , bu yüzden utancım .
Senin hiç uyuyamadığın yastığın üzerinde kedim yatıyor . Belli ki özlemişiz.
Yardım istiyorum , Tanrım seni hiç görmedim ki. Yine de oralarda bir yerlerdesin.
Avuçlarımı açıyor , yardım diliyorum .Avuçlarıma tükürüyor Tanrı.
Sevişiyorum . Aslında başından beri en sadakatli sevgilim yalnızlıkmış . Tek benim bedenimi seviyor , yalnız benim bedenimde vücut buluyor .Bazı geceler kartlar benim elimde oluyor , şansım yaver gidiyor . işte o zamanlar delirebiliyorum .
Sırılsıklam yatağımda uykuya yalvarıyorum . Bitmiş göz yaşlarım . Kapıcı geliyor artık ne istediğimi sormuyor …
Bu bir rüya olsun tanrım , TANRIM ÇILDIRMAK İSTİYORUM !
Yedi koca ay uyumak istiyorum . Sadece uyku…
Yatağımın görmediği sevişme kalmadı . Yalnızlığım beni her acıya pazarlıyor . Sırada sorular var .
Seni yücelttiğim yerden alt edebilirsem , yeniden kendim olabilir miydim ?

7 ay boyunca uyumuşum .Rüyalarımda hep bu soru becerdi beni.
Yemeksiz ve uykusuz günler geçirdim . Sigaralar emzirdi beni . Çok iyi baktılar . Mektuplarımla dizlerimi örttüm . Biliyorsun ben çok üşürdüm . Uzun yoldayım sandım , üşürüm sandım . Kısa sürdü senden bana giden yollar . Oysa ben bu yolu uzun sürer sanmıştım .
Seni sevmeye başladığım yerden nefret etsem ?
Tanrım!
Geç kaldım . Hemen hazırlanmalıyım . Bu gece beni bitirdiğin yerden başlamalıyım .
Olamaz saat 8.. Çok geç kaldım , çok geç kaldım . Aylardan temmuz sevgilim , çok geç kaldın , çok geç kaldın ..
Asker tıraşına vurulmuş saçlarımla dalga geçiyor herkes. Yazık diyorlar bana , acıyorlar . Bende acıyorum . Gerçekten çok acıyor.
Ben bu gece senin hayali varlığından öcümü almalıyım sevgili .
Bacaklarım tutmuyor , yüzme de bilmiyorum . Bile bile denize atıyorum kendimi . Çünkü artık bendeki senden kurtulmam gerek .
Yine santimlerce aşağıdayım . Ama bu sefer yüceliyorum , yüceltiliyorum .
Başardım .
Bendeki sen intihar etti artık .
Hayallerimin ruhuna fatiha vakti .
Artık hayali hissiyatlar acı vermiyor bana , gerçeklerin verdiği acılardansa memnunum .
Sen, hayat katili . Ben kurtuldum . Artık sadece biri güldüğünde ölebiliyorum . Ölene kadar ölümsüz oldum artık . Yatağımı da ıslatmıyorum . Bağışla ; biraz gözlerim şişmiş , yedi aylık uykumdan uyandım . Ben sabahları üşürüm , denizden çıktım ıslağım . Ver mektuplarımı . Ya da sen bilirsin istersen artık onu kendi dizlerine ört. Çünkü görüyorum , üşüyorsun .
Yol çabuk bitti aslında , daha söylenecek şeyler vardı . Ama şarkılar der ki ; söylenecek sözler varsa bir şeyler daima yanlıştır .
Üç maymun en sevdiğim oyun oldu uyurken . sen de denemelisin …
Saçlarım gereğinden kısa yine , ama beynimi acıtmıyor artık . Uzun yollarda yürüyorum ben yine . Senin yakınlarında , senin sokaklarında , senin sana bile ait olmayan hayatlarından geçen yollar . Ama artık yollar uzun .
Senle güzel bir kumar oynadık . Ben bu gece bütün kaybettiklerimi geri kazandım .
İlk defa seninle oyun oynadım . Sen kaybettin , ben kazandım , duymayacaksın artık sesimi.
Oysa yedi ay , on üç gün sevmiştim uyurken seni.

Ama bil !
Yedi aylık uykumda seninle kendim için seviştim . Tanrı avuçlarıma tükürürken ,hayallerime boşalan meleklere ruhum için siktir çektim . Anladın mı sevgilim , ben dün gece hiç üzülmedim .
Ayaklarımda yosunlar var , dudaklarımda denizin tuzu
Yollardan azad ettim kendimi , mektuplarımı topladım ve senin peşinden beni terk eden İstanbul’la barıştım . aşk bitti , uykudan uyandım sevgilim ve;
Eve gitme vakti .
Otobüs tekerleklerinde intihar ediyorum şimdi.
Oysa ben , yatağım hep ıslak kalacak sanmıştım ,
Oysa ben hep sana yenik kalırım sanmıştım ,
Sonsuz bir uykudayım sanmıştım,
Bitmeyen yollarında gezinirim sanmıştım ,
Ama yol bitti.
Oysa ben bu yol daha uzun sürer sanmıştım .

Ama .. Bitti.