Kötü Çocuk .

şimdi sen gidiyorsun yani , öyle mi ?
Peki ben kalıyor muyum sanıyorsun buralarda.
Yarım pansiyon aşkına yer bulamıyorum ben .
sevdikçe kaçıyor kaçtıkça kovalanıyorsun .
akreple yelkovan gibiyiz..
günde iki kez çakışan ..
şimdi git.

gidiyorsun ya hani öyle söylüyor ;
her bir cümlendeki derin anlamın bana.
bir an aklıma ,
küçük bir çocuk gibi hallerim geliyor evinin bahçesinde
yağmur çiseliyor üstümde sana ait, sen kokan bir manto
ellerinden kurtulup , salıncaklara koşuyorum .
ardımdan 'beni terketme ! ' diyorsun ..
ve demek şimdi sen gidiyorsun
ani bir fırtınayla yerle bir ettiğin sevgimi
vesikalı sevgimi
piç ediyorsun .
şimdi git.

yalnızlığa minnet duyuyor ya şuan ruhun
sana yalnızlık yakışmaz kötü çocuk
yalnızlık duvarlara yakışır.
benim ismimin saklandığı yerlere yakışır yalnızlık
tozlu raflardaki itiraflarını çıkar bu gece.
hadi odana gidelim .
bana yalan koleksiyonunu göster ,
sonra sana bile fazla gelen aşkının posta kodlarına bakalım birlikte.
biraz sevişelim sonra...
huzursuz ol , kabuslar gör ama beni sev o sırada.
seni seviyorum dediğimi duyma ama
kollarını yapıştır dudaklarıma..
duymasınlar ...
hadi git tamam , tutmayacağım ..

dönmesin artık başın , sadede öptüğümde seni..
uyuşuk parmak uçların hissetsin beni...
hiç özlemediğin gibi özle şimdi beni..
dokunduğunda yansın , kanasın yüreğin..
ama bana istemedim deme , yalan söyle !

bu şiirde bu aşkın mürekkepli yağmuru olsun bize
dandik bir daktiloda son bir kelime kalsın
seni özlerim be kötü çocuk.

sana kocaman mutluluklar sunabilmek için
sadece bir gülüşe ihtiyacım vardı..
"ellerimi bırakma , gitme bu ülkeden "
kalbindeki ülkede savaş mı var şimdi ?
istanbulda rakım yüksek
aklım bir karış havada bu rakımdan ....
istanbul bilmem kaç milyon ,
artık bir kişi eksik.

sevgi,saygı,sabırdı bizi bize getiren
bir başka kıtaya koşarcasına gelişimin sebebiydi gözlerin
şimdi sen koşar adım gidiyormuşsun .
ben ölür adım kalıyorum buralarda.
sen bana kalkmayı değil,düşmemeyi öğretecektin
sen bana sevmeyi değil ,terketmemeyi öğretecektin.
sen varya sen ... Allah kahretsin.

daha ilk virajı alamadan şarampole yuvarladık biz bizi.
şimdi gideceğim diyorsun bana
daha söyleyecek yalan bitmedi ki,
daha herşeyim diyecektin bana
sonra olur olmaz şeylere gülecektik
daha sana verdiğim sözleri geri alacaktım ben .
benim hiç-li geçmiş zamanlarda
gözleri seni andıran bir kızım olacaktı
hemde eylül ayında.
daha yalandan aşklar kuracaktık hani biz
ama git en iyisi.
burada kalman bana hiç mutluluk vermiyor.
bazen bende hassas olabiliyorum .
herşey olabildiğim gibi hiçbirşey de olabiliyorum .
ve senden kaçtığımda kendime dönüyorum ..
bunu da hissediyorum ..
sen saçlarımı okşarken ellerin sevgimden utandı .
şimdi sen gidiyormuşsun .
ağlaya ağlaya alışırım ama , güle güle git.***