Fotoğraf: Umay Umay

15 Şubat 2011 Salı

Bir Ankara Trajedisi - 1978

Yetmişli yılların film arşivlerinden alıntı gözlerim var benim
Her şey gri , yollar gibi.
Ve ben her sabah gözlerim o yolda;
Asfalt siyahı
Derin bakışlı
Gözlerimi bitiriyorum .
Gözlerim bitiyor, yollar bitmiyor.

Kalbimde yokluk korkusu var
Burnumda yalan kokusu
Oyun içinde oyun
İçlerinizde ihaneti gördüm
Gözlerimi oyun !

Kızıl gözlü adamlar
Gözlerimi çaldılar
Beni saçlarımdan vurdular.
Kıpkırmızı gömüldüm.
Yaşamına yaşadıklarımı böldüm o an
Bölüm on altı ,
Kalan : Aşk.
Bize aşk kaldı,bölündük .

İstiridyelerden bozma kalp kapakçıklarım kırıldı
Ve ben bozkır şehirlerden ülkeler yaptım sonra
Saatimin akrebiyle yelkovanını çalmışlar
Hiç bilemedim zamanı
Çok mu geç kaldım sevgilim ?
Rengarenk mi artık filmlerin ?
Zamanımızı çalmışlar
Gözlerimi de çaldılar .

Küfürlerden küf tuttu dudaklarım
Tekrar tekrar tadına baktığım yaşanmışlıklarıma tükürmekten
Yosun tuttu damağım.
Oysa yaşanmışlıklar
Yalan-mış.

Ben yalanlar yedim sevgilim
Midem kurtlandı
Yalanları hep
Nefret kusarak ödedim ben
Tatlı düşlerim hep dişlerimi çürüttü
Düşlerimi çektiler sevgilim
Saçlarımdan gömdüler beni.

Oysa yüzün eskimeye yüz tutmuş sevgili
Yaşamak kokan
Yaşlanmaktan korkan.
Senin yıllarından rakamları da ben çalacağım şimdi.
Bilinmeyen zamanları tüketeceğim…
Ama sen yine de tut elimi
Kem gözleri göremeyen kör gözlerim var benim
Bilirsin , göremesem de hissederim
Düşlerimden tut ,sürükle
Büyüt ölü bebeklerimi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

bir şey diyeceğim