Fotoğraf: Umay Umay

15 Şubat 2011 Salı

Küçük

Bilsen,
Bilsen toprakla su bile kıskanıyor gözlerinle gülüşünün yakışmasını
Sesindeki tiz büyüyü…
Çok sesli bir anlatıma sahip aşk..

Bense kendimi astım bulutlara
Dünyayı ayaklarımın altından ittim
Boynumda ilmek ilmek sen.
Boğazıma bir şiir düğümlenmiş,hıçkıramıyorum!
Çıkaramıyorum ağzımdan baklayı,
Sen silmediğim makyajım suratımda
Ellerinde eldivenlerle yüzümü sevmeyi daha ılık buluyor
Ve bundan gocunmuyorken,
Sana aşk diyemiyorum
Adem elmana takılmış aşkı , nefesimle alamıyorum.

Ama bilmiyorsun sen
Parmaklarına en çok benim parmaklarım yakışır mesela
Yada önemli değil bir halka geçirmen baştan 4. parmağıma
Altın parmakların dolansın ellerime..
Anlıyor musun?

Düğümlenmiş şiir ağlıyor kağıtlarda şimdi.
Ve ben gülüşünün ısıtamayacağı kutup görmedim
Ben kutupaltı iklimlerde
Ben tundralarda
Ben çöl iskelelerinde sevdim seni.
Ve şimdi ben
Karlarda boğulurcasına,
Yağmurda yanarcasına
Sözcüklerle muharebelerde…
Sen suskun ve şaşkın..

Hepsi seni anlattığım bir müsvedde hayat parçası
Benim kaderi bozuk içli kız hüzünlerim var
Tutmuyor yaşım kalbinde iki tek atmaya.
Söylesene kaç sende aşkın kimlik yaşı?
Avuçlarımda gözyaşları taşıyorum
Tüysiklet kalbine…

Ve şimdi  kolumda bir mor kelebek senden kalan
Korkunç ve ölümsüz
Kanın sıcaklığında dudaklarımdan düşmüş misal,
Bir iblisin ölmeden önceki son sözüne benziyor.
İlmek ilmek bulutlar,yükseliyoruz..

Sarmasarışık anılarım
Beni sorduğun uçan kuşları da dün azad ettim .
Yaktım sigaramı içtim dertlerimi
Ağlamaya iki kala
Ölmüş çocuklarımız bizim
Ve şimdi benden mendil satan çocuklara yardım etmemi istiyorsun
Ağlatıyorsun!
Yapma….
Tanrım! Yağmur yağdır ölü çocuklarım üstüne..

Bu kadın da kim?
Bana adını sayıklayan yabancı sen misin ?
Erkeğim , erkeğinde ruhu satılmışı olur.
Sen bensizliğe ruhunu sattın;
Hüviyetim tutmadı , kimlik resimlerim tutmadı özlemine
Ben bu aşka biraz yenik biraz yanık biraz minik kaldım
Seni  yazamam artık şiirlere.
Şair kokmuyor artık dudaklarım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

bir şey diyeceğim