Fotoğraf: Umay Umay

15 Şubat 2011 Salı

Sabaha karşı bozulan bir psikiloji

Yazmak istiyorum . Elimden gelen , belki de bildiğim tek şey yazmak olduğundan istiyorum bunu.Bazen ne yazacağını kestiremez insan.Altına giremediğim sorumluluklarımın üstüme çıkmasından yoruldum.Aslında tam da beni kendime düşman etmek üzereydin.Ama karar verdim seni yalnızlığınla pişman edeceğim.Bensizlik senin marifetin,biliyorsun.Eğer beni suçlamak seni bir kişilik sahibi yapabilecekse sana bu iyiliği yapmak isterim.Gözlerinden devler yarattığım gibi,gözlerimde küçülüşünü izlemek ; kendime gıpta etmek olacak.Yani yine kendime aşık edeceksin beni , kendi yüreğime.Anahtarı kilidin içinde kırdın sen , içerde olmayı derine inmeyi nasıl bekledin bilmiyorum.Ben kırmızı yollardan , kötü çocuklardan geçtim.Öpsen de geçmez yaralarım var benim.Anlayamazsın sen.Bencil olmayı gurur yapmakla aynı kefeye koyan,aldatmakla aldanmayı aynı yere barındırandır.Bunu anlayabilir misin ? Hayır.
Bir merdivende oturup sadece üç kere düşlediğin bir adamın dişlerinin arasından dilini sokup,yarasını iyileştirmektir hissetmek.Sabaha kadar hiç dokunmadan sarhoş bedenini izlemektir.Anlayamazsın.Sen sadece kendini acılardan geçirerek acı çektiğini sanarsın.Sen anca senden öteyi sorgularsın.Kendini hiç yargılamazsın.Acı bırakırsın kendine,kendi yüzünden.
Rakı içerim ben,tek değil duble duble rakı içerim.İçtikçe ağlarım,belki biraz gülerim.Ben kendimle yüzleşirim.Bu yüzden terkedişlerim nettir.

Kovsan da gitmez bir misafir gibi,öylece oturur içimde,ne kalkıp gider ne de yüzümdeki memnuniyetsizliğin farkında.Öyle yüzsüz bir sancı vardır hep yanımda.Şimdi o bahsettiğim adam gelse,düşlerimin arasına soksa dilini,alsa oradan aklımdaki zehiri.Evet keşke burda olsaydın.Bahtımın rengini birlikte değiştirirdik.Kör talihime gözlerini bağışlardı belki.

Eski bir trenin ,hikayeler bırakılmış vagonunda ..
Ah bir konuşabilsem neler anlatacağım aslında.
Benim yüreğim ağrıyor.
Bıktım artık tesellilerden,düzelecekmiş,iyileşecekmiş.
Ben kendimden verdiklerimi geri istiyorum sadece.Fazlasını değil.
Anlıyor musun beni sen de?
Keşke dedikleri gibi olabilsem.Dedikleri kadar ucuzlaşabilsem.
Sevişmenin kokusunu özledim diyebilsem.
Ama korkuyorum.Korku iyi.
Sevişirsem , deşifre ederim kendimi.
İçime girer , içimi hisseder.
Sevişirsem acımı görür yüzümde.
Seçim yapamayan insanın yüreği yoktur diyorlar.
Sen bana seçim yapabilecek bir aşk kırıntısı bırakmadın.
Senin sevgini de , yüreğini de ayrı ayrı sikeyim.
Bir bardak rakı getirin , yalvarıyorum .
Bu kalemi de alın o herife verin.
Yani anlayacağın iyice bozuldu halet-i ruhiyem.
Duymayın dinlemeyin beni  ve susun
Beni bana bırakıp , uzaklaşın inceden.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

bir şey diyeceğim