Fotoğraf: Umay Umay

15 Şubat 2011 Salı

es

Karşımda gün gibi suretin var
Ama sana yazacak kelime kalmadı cebimde.
Ne yüklemler tükettim
Barındırıyor öznesi hala seni değil hayalini.
Kalbimin mazgalından bir su damlası gibi içeri sızan sen
Önemsemedin alışkanlıklarımı…
Oysa ki ılık boynuna alışmıştım en çok…

Kalmadın,eridim
Bir dal sigara gibi emildim..
Önce dışı yaktı seni,
İçi beni
Ölesiye alışmışım hayal oluşuna düşün işte..
Şimdi tenime acıdığım için
Eziyet ediyorum sevgimize.

Düştü işte
Bir düş
Bir düşüş
Bir düşteydim
Düşes’iydim düşümün
Ve düştüm.
Düşlerine düştüm,canım çok acıdı
Bak görüyor musun? kalbim kanamış
Ve kan bozmuş düşümüzü.

Ve sen kemiriyorsun şimdi etimi
Isırıyorsun dudaklarımı
Kalbim canım kadar acıyor
Sönmüyor geceler boyu ışıklarım
Gelmiyorsun.
Gelemezsin,
Ve sensiz doğan her güneş simsiyah eder tenimi.
Gidişlerine o kadar gebe ve ürkeğim ki.
Her sabah sensizlikten bozma bir kelebek doğuruyorum.
Ve gelişinde kalmadı artık umacağım bir medet.
Kelebeklerimi sensiz büyütüyorum.

Dostlar acıyor bana
Kalbin benim gibi mi atıyor sahi?
Dostlar öyle söylüyor
Duygu’n çocuklaştırıyor seni
Beklemiyorum aslında bir şey
Zaten bir tek dostluğunu istiyorum ben
Öyle ya bekleyemem zaten .
Bu yaptığım bile ayıp
Yazdığım bile ayıp , günah kalemin deftere değmesi .
Hiç olur mu biz diye bir şey
Sen ve ben dururken .
Ama,şey..ben bir şey soracaktım aslında.
Hadi beni es geçtim,
İçinde kelebeklerimize verebileceğin birkaç parça aşk var mı ?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

bir şey diyeceğim